Bembeyaz sayfalardan oluşan bir defteri kitaba çeviriyoruz. Yazılı olanları yaşamıyor,  yaşadıkları -mızı yazıyoruz farkında olmadan...

   

Bittiğinde, sonuna gelindiğinde, başa dönüp, bir kez bile okuma şansımızın olmadığı kitaplarımızın adı ortak; HAYAT...

   

Mürekkebin bittiği yere kadar hep yazılanlar...

O yüzden hep biraz eksik, biraz yarım hikâyeler....  Ama bir o kadar gerçek.. Ne silmek mümkün, ne sayfa eksiltmek... Sır yok, giz yok, saman altı, sümen altı yok...

 Büyük resme bakıldığında iç içe geçmiş hikâye-

lerden oluşan tek bir hikâye sürüp giden... Kiminle ne yaşanıyorsa, o sayfalar hep ortak...Son nefese kadar bitmiyor hikâyeler....

​

Sayfalarımda adı geçenlere, sayfalarında adım geçenlere selam olsun...

 

           Ayhan Durmuş

​

​